قدم با قلم

بخوان به نام پروردگارت...او که انسان را به وسیله «قلم» تعلیم داد، و آنچه را نمی دانست به او آموخت.

قدم با قلم

بخوان به نام پروردگارت...او که انسان را به وسیله «قلم» تعلیم داد، و آنچه را نمی دانست به او آموخت.

قدم با قلم

قلم غزل زیبای نیاز در برابر ناز خداوند است
که شور عشق را در کلام دل انگیز وحی می ریزد
و لب به سخن می گشاید که:
«الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یعْلَمْ»

۱۰ مطلب با موضوع «دنیا و اخرت» ثبت شده است

به فکر قیامت که می افتم و میزان اعمال...

گمان می کنم باید یک کار خیلی بزرگ انجام بدم...

کاری که به یکباره بخش عظیمی از سستی هایم را جبران کنه...

و ثواب زیادی رو به کوله بارم اضافه کنه...

همین فکر،کارهای خیر دیگه رو در نظرم کوچک می کنه...

جالبه که وسوسه شیطان کارساز می افته و خیلی ها با همین فکر،دست خالی محشور میشن...

از قدیم گفتن سنگ بزرگ،نشانه نزدنه...  ذره ذره جمع گردد،وانگهی دریا شود...

چه زیبا حضرت علی (ع) سفارش می کند:

 کار نیک انجام دهید و چیزى از آن را کوچک نشمارید ...

که کوچک آن هم بزرگ است و اندک آن هم بسیار است‏.

روضة الواعظین ج‏2 ص 372

۴ موافقین ۴ مخالفین ۰ ۱۵ آذر ۹۵ ، ۱۱:۰۷
علیرضا تقوی زاده

شبهه: در بعضی از آیات قرآن رزق دهندگی به انسان هم منسوب شده است همچون آیه 233 بقره که از پدر به عنوان رازق یاد شده:  وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ‏(و بر آن کسى که فرزند براى او متولد شده (پدر) لازم است، خوراک و پوشاک مادران را به طور شایسته بپردازد) و در بعضی آیات از خدا به خیر الرازقین نام برده شده است که در ظاهر می رساند در مقابل خدا روزی دهندگان دیگری هم هستند ولی خدا بهترین آنهاست!

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ آبان ۹۵ ، ۲۳:۳۴
علیرضا تقوی زاده

بسیاری از مردم  به دست آوردن رزق و روزی فراوان را فضیلت دانسته و برای زیاد شدن آن به انواع وسایل از جمله دعا متوسل می شوند.

 اما ذکر این نکته لازم است که رزق دو نوع است: بعضی ار رزق ها عمومی است و چه بسا زیاد شدن آن وبال گردن انسان شود و او را به پرتگاه بکشاند ولی برخی از روزی ها به تعبیر قرآن رزق کریم بوده و به مومنین اختصاص دارد.

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ آبان ۹۵ ، ۲۳:۲۵
علیرضا تقوی زاده

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ آبان ۹۵ ، ۱۳:۰۸
علیرضا تقوی زاده

یک از اصطلاحات قرآن در مورد افرادی که دنیازده شده و حب شدید به دنیا آنها را از یاد مرگ و جهان آخرت بازداشته است،چسبیدن به زمین است.

بلعم باعورا دین خود را به دنیا فروخت و خدای متعال در قرآن درباره او فرمود:(وَ لکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْض‏)1اخلاد به معناى ملازمت دائمى است، و اخلاد بسوى ارض، چسبیدن به زمین است‏.و منظور از زمین همان دنیا در مقابل آخرت است.نه زمین در برابر آسمان!2

دنیادوستی انسان را از پرواز در آسمان ملکوت باز می دارد هرچند شخص در فضاپیما به گردش در کهکشانها مشغول باشد.

1. اعراف 176

2.  ترجمه المیزان ج 8 ص434

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آبان ۹۵ ، ۱۵:۱۸
علیرضا تقوی زاده

خدای توانا در بعضی از آیات قرآن سخن از پیمانی می کند که هیچگونه تخلف پذیری و سرپیچی در آن ممکن نیست!

مفسرین از اینگونه پیمان ها به پیمان تکوینی یاد کرده اند.خاصیت این پیمان این است که در کل عالم هستی جریان داشته و ذره ذره عالم هستی موظفند تا سر تسلیم در برابر آن فرودآورند.که عبارتند از تسبیح وتحمید  و سجده در برابر پروردگارعالمین

خورشید و ماه ستارگان ، کوهها و دریاها و درختان وحنی اعضای انسان ، همه ملزمند که پروردگار خود را تسبیح گویند.

وَ لِلَّهِ یَسْجُدُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ دابَّةٍ وَ الْمَلائِکَةُ وَ هُمْ لا یَسْتَکْبِرُونَ * یَخافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ (50-49 نحل)

تمام آنچه در آسمانها و در زمین از جنبندگان وجود دارد و همچنین فرشتگان، براى خدا سجده مى‏ کنند و هیچگونه تکبرى ندارند* آنها از (مخالفت) پروردگارشان که حاکم بر آنهاست مى‏ ترسند، و آنچه را ماموریت دارند انجام مى‏ دهند.

توجه به این مسئله کافیست تا فرد گناهکار شرمگین باشد ازاینکه با گناه خود وصله ای نامربوط  می شود برعالمی که تمام ذرات آن تسبیحگوی خدا هستند.  

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آبان ۹۵ ، ۱۵:۰۱
علیرضا تقوی زاده

خدای حکیم و توانا تمام ذرات عالم هستی از جمله انسان را موظف به اطاعت از خود کرد (فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِیا طَوْعاً أَوْ کَرْها ) اما در بعضی از امور به برخی از موجودات هستی از جمله انسان اختیار داد ولی از او پیمان تشریع گرفت.از او پیمان گرفت تا حلال خدا را جایز و حرام خدا را ممنوع بداند و راه درست را طی کند و در مسیر گمراهی و ظلالت طی مسیر نکند.پیمان تشریع همچون پیمان تکوین نیست که سرپیچی از آن ممکن نباشد بلکه بنده در این پیمان با اعمال خود سرنوشتش را رقم می زند و پایبند به عواقب  اعمالش خواهد بود.مثال: ما اختیار این را نداریم تا مثلا به قلب خوددستور دهیم بایستد یا کار کند! یا مثلا سلولهای ما این را جذب کند یا نکند لذا با خوردن غذای فاسد،مسموم میشویم. اما خدای حکیم این اختیار را به انسان داد تا اعضایش را در هر راهی که خواست به حرکت وا دارد چه این دست در مسیر جهاد با کفار شمشیر به دست گیرد چه سر عزیزترین فرد عالم هستی را از تن جدا کند. اما در قیامت این اختیار از او گرفته می شود بنابراین اعضا ، تک تک علیه شخص گناهکار شهادت می دهند و او نمی تواند آنها را ساکت کند.

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آبان ۹۵ ، ۱۵:۰۰
علیرضا تقوی زاده

با شنیدن خبرهای متعدد از جنایاتی که توسط مستکبرین و مترفین عالم صورت می گیرد این سوال در ذهن پیش می اید که چرا خدای قادرمتعال این یاغیان را مجازات نمی کند؟چرا عده ای در عین ظلم و ستم زندگی راحتی دارند در حالی که لایق آن نیستند و عده ای دیگر برای حفظ ایمان،خود را به سختی می اندازند و انواع مشقت ها را در راه رضایت پروردگار متحمل می شوند ولی پاداشی از پروردگار به انها داده نمی شود؟

جواب این سوال در این است که دنیا دار حسابرسی و پاداش و جزا نیست و انسان آزاد است تا هرگونه خواست زندگی خود را به پایان رساند و تا آنکه به دار آخرت برسد،آنجاست که دار حساب است و دیگر عملی از انسان پذیرفته نمی شود.حضرت علی (ع)در خطبه 42 نهج البلاغه می فرماید:

 إِنَّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ‏ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لَا عَمَل‏

امروز زمان عمل است و باز خواستى نیست، و فردا روز باز خواست است و عملى در آن میسّر نمى‏ باشد.

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آبان ۹۵ ، ۱۴:۵۹
علیرضا تقوی زاده

حدیث معروفی از امام موسی ابن جعفر در فضیلت قرآن آموزی امده است که متاسفانه آنگونه که باید به معنای آن توجه نشده است. امام موسی ابن جعفر(علیه السلام) در کلامی به حفص می فرماید:

 فَإِنَّ دَرَجَاتِ الْجَنَّةِ عَلَى قَدْرِ آیَاتِ الْقُرْآنِ یُقَالُ لَهُ اقْرَأْ وَ ارْقَ‏ فَیَقْرَأُ ثُمَّ یَرْقَى‏...درجات بهشت به اندازه آیات قرآن است، به او گفته شود: بخوان و بالا رو و مى‏ خواند و بالا مى‏ رود.

سوال اینجاست که آیا منظور حضرت صرفا حفظ آیات قران است؟ و اگر کسی تمام سی جزء قرآن را حفظ باشد در بالاترین درجات بهشت خواهد بود؟

جواب : مسلما اینگونه نیست! آیا می شود شخصی هر گونه خواست زندگی خود را به سر برد و تنها چند سال زمان بگذارد برای حفظ قران و به بالاترین درجات برسد؟ با این حساب باید درجه ی او از علمایی که سالهای سال جهاد علمی کردند ولی نتوانستند حافظ قران شوند بالاتر باشد؟

و آیا می شود آنکس که از مال و جان خود می گذرد و در راه رضای پروردگار جان خود را تسلیم می کند ولی حافظ قران نیست درجه اش پایین تر از کسی باشد که در خانه نشسته و تنها به حفظ آیات پرداخته است؟ بلکه به فرموده علامه جوادی آملی منظور حضرت اینست که : آنچه را از قرآن در دنیا فهمیدی و بدان عمل کردی یکی پس از دیگری اظهار کن و بالا برو.

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آبان ۹۵ ، ۱۴:۵۸
علیرضا تقوی زاده

خالق انسان او را به دنیا فرستاد تا در این مزرعه کشت وکار کند و در پایان زندگی دنیویش محصول خود را هرچه که باشد درو کند. ملاک در رتبه دهی در سرای آخرت بر اساس اعمال انجام شده است  و بر اساس پاره ای  از روایات انسان در مراحلی از اخرت مشمول شفاعت شده و سبب ارتقای درجه و تکامل او می شود. اما بعد از تثبیت جایگاه افراد دیگر نمی توان با انجام اعمال نیک درجه ی خود را بالاتر برد چراکه به فرموده حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام تنها دنیاست که دار عمل است و در دار آخرت دیگر جایی برای عمل باقی نمی ماند.

 إِنَّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ‏ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لَا عَمَل‏

امروز زمان عمل است و باز خواستى نیست، و فردا روز باز خواست است و عملى در آن میسّر نمى‏ باشد.

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آبان ۹۵ ، ۱۴:۵۴
علیرضا تقوی زاده