دنیا دار عمل، نه دارحساب

با شنیدن خبرهای متعدد از جنایاتی که توسط مستکبرین و مترفین عالم صورت می گیرد این سوال در ذهن پیش می اید که چرا خدای قادرمتعال این یاغیان را مجازات نمی کند؟چرا عده ای در عین ظلم و ستم زندگی راحتی دارند در حالی که لایق آن نیستند و عده ای دیگر برای حفظ ایمان،خود را به سختی می اندازند و انواع مشقت ها را در راه رضایت پروردگار متحمل می شوند ولی پاداشی از پروردگار به انها داده نمی شود؟

جواب این سوال در این است که دنیا دار حسابرسی و پاداش و جزا نیست و انسان آزاد است تا هرگونه خواست زندگی خود را به پایان رساند و تا آنکه به دار آخرت برسد،آنجاست که دار حساب است و دیگر عملی از انسان پذیرفته نمی شود.حضرت علی (ع)در خطبه 42 نهج البلاغه می فرماید:

 إِنَّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ‏ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لَا عَمَل‏

امروز زمان عمل است و باز خواستى نیست، و فردا روز باز خواست است و عملى در آن میسّر نمى‏ باشد.